ไม้เฮี้ยตั๋นชิ้นนี้ขนาดความยาว1นิ้ว เส้นผ่าศูนย์กลาง2ซม. ในบรรดาเครื่องรางต่างๆจะมีของทนสิทธ์ต่างๆมากมายๆ ทั้งพวกคต พวกแสง พวกมหาตั่น ฯลฯ ในเครื่องรางที่พวกมหาตั๋นที่เราพบเห็นก็จะมี บาตรตั๋น หอยตั๋น เขี้ยวหมูตั๋น ไม้เฮี๋ยตั๋น ฯลฯ 

   ไม้เฮี้ยคือไผ่ชนิดหนึ่งที่มีลำปล้องจะกวงและเนื้อไม้บางมาก ประโยนช์ของมันใช้ในศาสนามากกว่า เช่น ในพิธีสืบชะตา ประโยชน์อย่างอื่นแทบไม่มีเพราะเนื้อไม้บาง ใช้ประโยชน์ไม่ได้มากนัก แต่ไม้เฮี้ยตั๋นที่เป็นของทนสิทธ์นั้นเกิดจากที่ต้นของมันที่ปรกติกวงแต่จะกลับตัน โดยสมัยก่อนจะเจอไม้เฮี้ยตั๋นได้จากที่ป่าถูกไฟไหม้ แล้วเหลือกอไผ่ชนิดนี้ไม่ถูกไฟไหม้ หรือกลางคืนจะมีแสงออกจากก่อไผ่ชนิดนี้ คนสมัยก่อนก็จะไปหาดูว่าในกอไผ่นี้น่ามีไม้เฮี้ยที่ลำต้นมันตั๋น(ตัน)อยู่ ไม้เฮี้ยที่ตั๋นนั้นทั้งกอจะเจอแค่ต้นที่ตั๋นแค่ต้นเดียว ไม่ใช่ตั๋นทั้งกอ ที่ตันทั้งกออันนั้นเป็นพันธุ์ของมัน และอีกอย่างที่จะเจอไม้เฮี้ยตั๋นคือความบังเอิญที่ไปตัดไม้ไผ่ชนิดนี้แล้วมีดพร้าฟันต้นไม้เฮี้ยไม่ขาดแล้วเขาจะหาต้นที่ตั๋นที่ต้องอยู่ในกอนี้ คนล้านนาเชื่อว่าไม้เฮียตั๋นนี้เป็นของทนสิทธิ์ใช้ในทางข่ามคง ไม่ต้องปลุกเสกก็มีฤทธิ์ในตัว แต่ถ้านำมาให้ครูบาอาจารย์จารเลขยันต์และปลุกเสกให้อีกถือว่ายิ่งดีใหญ่  บนหิ้งคนล้านนาสมัยก่อนมักจะเจอไม้เฮียตั๋นอยู่ จะเจอชิ้นไม่ใหญ่มากเท่าปลายนิ้วก้อยเสียเป็นส่วนมากเพราะเป็นของหายากที่ใครๆก็ยากได้จึงตัดแบ่งกันไป 

     ไม้เฮี้ยตั๋นนั้นอาจจะสับสนกับหวายที่ใช้ผูกลูกนิมิตร ที่นำมาตัดแบ่งกันหรือนำมาจาร ทำให้เกิดการสับสนระหว่างไม้เฮี้ยตั๋นกับหวายผูกลูกนิมิตร การแยกนั้นถ้าไม้เฮี้ยตั๋นที่ได้มานั้นไม่มีปล้องติดมาด้วยจะดูยากหน่อย ต้องดูผิว ถ้าไม้เฮี่ยตั๋นที่ปล้องติดมาด้วยจะดูง่ายหน่อย ท่านต้องเคยเห็นต้นของไม้ชนิดนี้ด้วย

    ไม้เฮี้ยตั๋นชิ้นนี้มีการจารอักขระไว้2บท คือ นะมะกะตะ เป็นหัวใจพระโกนาคมน์ซึ่งป็นอดีตพระพุทธเจ้าอีกองค์หนึ่ง และพระโกนาคมน์จะอยู่ในบทพระเจ้า5พระองค์ นะ โม พุท ธา ยะ โดยพระโกนาคมน์จะอยู่ในบท โม  ส่วนคาถาที่จารอีกบทคือ บะตั๋นตั๋นสะหะวะสะวะสะนะ เป็นมหาอุด ครูบาที่จารไม่ธรรมดาเพราะหัวใจโกนาคมน์ไม่ค่อยพบเห็นทั่วๆไป(ร้านนี้ใครสร้างถ้ารู้บอกรู้ ถ้าไม่รู้บ่ไม่รู้) ไม้เฮี้ยตั๋นชิ้นนี้แท้ๆดูง่ายๆ และมีเก่ามันส์มากๆ เลี่ยมแล้วใช้พกพาจะเหมาะเพราะมีขนาดไม่ใหญ่ ราคาจับต้องได้ครับ