พระกริ่งบาเก็งนอกเป็นที่รู้จักกันมาช้านานแล้ว ในสมัยแรกพระกริ่งนี้ถูกเรียกว่า "พระกริ่งหนองแสเล็ก" ต่อมาได้มีการค้นพบที่เขาพนมบาแคง นครธม ประเทศกัมพูชา จึงได้เปลี่ยนชื่อเรียกเป็น "พระกริ่งบาแคง" และเพี้ยนไปเป็น "พระกริ่งบาเก็ง" ในที่สุด

     ในประเทศไทยได้มีการค้นพบพระกริ่งบาเก็งด้วย ในปี 2478 พบที่วัดประสาทสวนสวรรค์ จำนวน 8 องค์ ต่อมาในปี 2495 พบที่วัดท่ากระดานจำนวนหนึ่ง ไม่ทราบจำนวนเพราะไม่มีการบันทึกไว้ ในปี 2517 พบที่พบวัดท่ากระดานอีก 4 องค์ ในปี 2499 พบที่วัดมเหยงค์และที่วัดสมณโกฏฐาราม จังหวัดอยุธยา จำนวน 14 องค์ คาดว่าพบทั้งหมดในประเทศไทยไม่เกิน 60 องค์

     พระกรื่งบาเก็งนอกเป็นพระที่สร้างเป็นตัวแทน พระไภษัชยคุรุ ตามลัทธิมหายาน พุทธศิลป์เป็นแบบจีน สันนิษฐานว่าน่าจะสร้างขึ้นในประเทศจีน แล้วนำมาบรรจุที่เขาพนมบาแคง ประเทศกัมพูชา ส่วนในประเทศไทยน่าจะติดตัวพ่อค้าวาณิชชาวจีน ที่มาทำการค้าขายกับชาวไทย ในสมัยกรุงศรีอยุธยา และมีการนำไปบรรจุตามสถานที่ต่าง ๆ อีกด้วย

     พระกริ่งบาเก็งเป็นพระที่สร้างขึ้นด้วยเนื้อสำริดแก่ทอง วรรณในออกเหลือง ส่วนผิวด้านนอกกลับเป็นสีน้ำตาลเข้ม บรรจุเม็ดกริ่งใต้ฐาน แล้วปิดด้วยแผ่นทองเหลือง ฐานจะเป็นแอ่งบุ๋ม เขย่ามีเสียงดังกังวาน(บางองค์ไม่บรรจุกริ่งก็มี) ที่ด้านหลังขององค์พระจะมีรอยบุบทั้งสองชั้น พระกริ่งบาเก็งนอกปัจจุบันเป็นพระที่หายากมาก พุทธคุณเฉกเช่นเดียวกับพระกริ่งจีนใหญ่และพระหนองแส

     สำหรับพระกริ่งนอกองค์นี้ เป็นพระที่มีสภาพสวยเดิม ๆ เนื้อหาเก่าจัด คราบกรุและสนิมผิวพระเดิม ๆ ง่ายต่อการพิจารณา

     และที่พิเศษสุด ได้รับเกียรตินำไปเป็นองค์ต้นแบบในการพิจารณาพระแท้ และชี้ตำหนิในยูทูป โดย ศ. ดร.(กิติมศักดิ์) รังสรรค์  อนันกุล อีกด้วย