วัดถ้ำหีบ เป็นวัดโบราณในเขตเมืองเก่าสุโขทัย อยู่บริเวณเนินเขาเตี้ยๆ ปัจจุบันรกร้างเหลือแต่ร่องรอยซากวัด ตอนพบพระใหม่ๆ ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ผมฟังว่าพอเปิดออกมาจากไหดูเป็นเนื้อดินสีหม้อใหม่เหมือนพระใหม่ยังไงยังงั้น แต่ให้ดูผิวจะมีความแห้งซีด เนื่องจากภาชนะที่ปิดทำอย่างดี มิดชิด น้ำเข้าไม่ได้ องค์พระเลยอยู่ในสภาพเหมือนใหม่ ซึ่ง 'ถ้ำหีบ' นี้ เป็นพระพิมพ์เนื้อดินแบบครึ่งซีก สันฐานเป็นรูปยาวรี ยอดแหลม ขนาดค่อนข้างเขื่อง มีเส้นกรอบรอบองค์ ส่วนใหญ่จะตัดตามขอบ แต่ก็มีตัดเลยขอบเป็นปีกบ้างเหมือนกัน

ลักษณะสำคัญก็คือ องค์พระจะประทับยืน แสดงปางลีลา อยู่บนฐานเขียงชั้นเดียว ฐานเขียงนี่เป็นเอก ลักษณ์สำคัญของศิลปะสุโขทัยนะครับ คือยิ่งศิลปะลึกจะเป็นฐานเขียงไม่ใช่บัวตูมบัวบาน นักษัตร ผ้าทิพย์อะไรทั้งนั้น พระเกศเป็นปลี ถ้าส่องดูจะเห็นเป็นจุดพระเมาลีและเม็ดพระศกติดอยู่ทั่วพระเศียร พระพักตร์เป็นหน้านางศิลปะสุโขทัยบริสุทธิ์ พระ เนตรเป็นตาเนื้อลักษณะรี เนตรเนื้อหรือตาเนื้อ หมายถึงทำลักษณะขึ้นมาเป็นรูปกรอบตา มีดวงตา ตาขาว และตาดำ (อีกแบบหนึ่งจะพบมากในพระกริ่ง จะเป็นแบบเนตรขีดหรือตาขีด คือขีดขึ้นมาเป็นรูปตาเฉยๆ) ที่ลำพระศอจะมีรอยนูนคล้ายสร้อยพระศอค่อนข้างชัดเจน