ตลอดที่ท่านครูบาเจ้าศรีวิชัยดำรงขันธ์อยู่นั้นไม่เคยสร้างเสกพระเครื่อง ดังนั้น เกศา รอยมือรอยเท้า และข้าวก้นบาตร จึงเปรียบเสมือนเป็นวัตถุมงคลสูงสุด เพราะเปรียบเสมือนเป็นตัวแทนของครูบาเจ้าศรีวิชัย ตามประวติการสร้าง เมื่อชาวบ้านได้ขอเกศามาจากท่านครูบาฯแล้ว บางคนก็เก็บไว้อย่างนั้น บางคนเอามาผสมกับเกสรดอกไม้ และผงใบลานต่างๆ นำมาปั้นมากดเป็นพิมพ์พระ โดยมากก็จะเป็นพระสกุลลำพูน ดังนั้นเนื้อหาของพระแต่ละองค์ รวมทั้งพิมพ์ทรงจึงแตกต่างกัน ...องค์นี้เป็นพิมพ์พระคง ลงชาดลงทองเก่ามาแต่เดิม เห็นเกศาด้านหลังชัดเจน เป็นจำนวนมาก ซึ่งวงการพระเครื่องจะเรียก “เกศาลอย” (นิยม) เพราะเห็นเกศาแบบไม่ต้องลุ้น ซึ่งลักษณะของเกศาครูบาเจ้าฯนั้นจะออกสีน้ำตาล คล้ายน้ำผึ้ง องค์นี้ตัวจริงชัดเจน มากับตลับเงินพร้อมบูชาครับ