|
พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ หรือพระธรรมราชานุวัตร (ฟู อตฺตสิวมหาเถระ) นามเดิมว่า
ฟู บรรเลง เป็นบุตรของนายแสน นางฟอง บรรเลง เกิดเมื่อวันที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2444 ณ
บ้านน้ำคือกลาง ตำบลในเวียง อำเภอเมือง จังหวัดแพร่
บรรพชาเมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2461 ณ วัดมหาธาตุ กรุงเทพฯ โดยมีสมเด็จ
พระวันรัต (เขมจารีมหาเถระ) เป็นพระอุปัชฌาย์ อุปสมบทเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2464
ณ วัดเบญมบพิตรฯ มีสมเด็จพระวันรัต (ปุณณทัตต์มหาเถระ) เป็นพระอุปปัชฌาย์ ได้นาม
ฉายาว่า อตฺตสิโว
การศึกษา ได้รับการศึกษาทั้งทางโลกและทางธรรม สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมปีที่ 2
จากโรงเรียนพิริยาลัยจังหวัดแพร่ ประกาศนียบัตรครูชั้นต้น สอบนักธรรมตรี-โทได้ เรียนบาลี
ไวยากรณ์จบที่วัดมหาธาตุฯ และสอบไล่ได้ประโยค ป.ธ. 6 ที่วัดเบญจมบพิตร เมื่อพ.ศ. 2468
สมณศักดิ์ที่ได้รับพระราชทานและเลื่อนตามลำดับดังต่อไปนี้
-
เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่พระปริยัติวงศาจารย์ 8 พฤศจิกายน 2475
-
เป็นพระราชาคณะชั้นราชในนามเดิม 5 ธันวาคม 2489
-
เป็นพระราชาคณะชั้นเทพที่พระเทพมุนี 5 ธันวาคม 2493
-
เป็นพระราชาคณะชั้นธรรมที่พระธรรมราชานุวัตร 5 ธันวาคม 2495
-
เป็นพระราชาคณะเทียบชั้นรองสมเด็จที่พระมหาโพธิวงศาจารย์ 5 ธันวาคม 2514
-
เป็นพระราชาคณะชั้นรองสมเด็จที่พระอุบาลีคุณปมาจารย์ 5 ธันวาคม 2515
ตำแหน่งที่ได้รับแต่งตั้งตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์มีดังนี้
-
เป็นผู้ช่วยเจ้าคณะจังหวัดเชียงใหม่ พ.ศ.2470 – 2473
-
เป็นผู้ช่วยเจ้าคณะจังหวัดแพร่ พ.ศ.2473 – 2474
-
เป็นเจ้าอาวาสวัดพระบาทมิ่งเมืองวรวิหาร พ.ศ.2474
-
เป็นผู้รักษาการตำแหน่งเจ้าคณะจังหวัดแพร่ พ.ศ.2474 – 2476
-
เป็นเจ้าคณะจังหวัดแพร่ พ.ศ.2476 – 2504
-
เป็นเจ้าคณะตรวจการผู้ช่วยภาค 4 พ.ศ.2489 – 2491
-
เป็นเจ้าคณะตรวจการภาค 4 พ.ศ.2491 – 2494
-
เป็นเจ้าคณะตรวจการภาค 5 พ.ศ.2494 – 2506
-
เป็นสมาชิกสังฆสภา พ.ศ.2498 – 2506
-
เป็นเจ้าอาวาสวัดพระสิงห์วรมหาวิหาร พ.ศ.2493 – 2516
พระอุบาลีคุณูปมาจารย์ อตตสิวมหาเถระ เป็นพระมหาเถระชั้นผู้ใหญ่โดยตำแหน่ง
และหน้าที่ในทางพุทธศาสนา เรียกว่าพระราชาคณะชั้นเจ้าคณะรอง อีกอย่างหนึ่งเรียกว่า
พระราชาหิรัณยะบัฎ คือ จารึกนามลงในแผ่นดิน พระราชาคณะชั้นนี้ยังไม่เคยมีในจังหวัด
เชียงใหม่มาก่อน เพิ่งจะมีพระ อุบาลีฯ เป็นองค์แรก ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่า ท่านผู้ซึ่งเป็น
เลือดเนื้อเชื้อไขของชาวจังหวัดแพร่ เป็นลูกหลานของชาวพายัพโดยกำเนิด ได้สร้างเกียรติคุณ
ในด้านพุทธศาสนาชั้นสูงให้พุทธศาสนิกชนชาวพายัพเป็นองค์แรก อันว่าเกียรติคุณอันสูงชั้นนี้
เป็นสิ่งที่พระเถระชั้นหัวเมืองจะสร้างได้ยากยิ่ง
| 
