ตะกรุด 108 ครูบาคำ วัดดอนปิน แม่วาง เชียงใหม่ ยาว 53 นิ้ว ครูบาคำ สีลสํวโร (วัดดอนปิน) ซึ่งครูบาคำวัดดอนปินนี้ เรื่องคาถาอาคมท่านเก่งมาก
เด่น ตะกรุดคาดเอว 108 ดอกได้มาจากศิษย์สายตรงของท่าน ไม่ต้องไปหาให้เสียเวลา คับ....(หายากมากใครครอบครองก็หวงแหนคับ) 



แก้ไขล่าสุด wongrad เมื่อ 14-10-2011 13:05


ประวัติ
พระครูบาคำ สีลสํวโร
เดิมชื่อดวงคำ วงศ์ษร เกิดวันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ.2458 ตรงกับวันศุกร์ เดือน 7 แรม 4 ค่ำปีเถาะ ณ บ้านร้อง หมู่ที่ 6 ต.ทุ่งสะโตก อ.บ้านแม (ปัจจุบันเป็นอ.สันป่าตอง)จังหวัดเชียงใหม่ เป็นบุตรนาย ปุ๊ด นางหมู วงศ์ษร มีพี่น้องร่วมบิดามารดาเดียวกัน3 คน
1.นางบัวแก้ว วงศ์ษร (เสียชีวิต)
2.พระครูบาคำสีลสํวโร (เจ้าของประวัติ)
3.พ่อน้อยต๋า วงศ์ษร (เสียชีวิต)
บรรพชา เด็กชายดวงคำ วงศ์ษรได้บรรพชาเป็นสามเณรเมื่อวันอังคารที่ 13 มีนาคม 2475 ตรงกับเดือน 6 เหนือ ขึ้น 7ค่ำ ปีมะแม ที่วัดปราสาท ต.ทุ่งสะโตกอ.บ้านแม (ปัจจุบันเป็นอ.สันป่าตอง) จังหวัดเชียงใหม่ อายุ 16 ปีมีเจ้าอธิการโสภาวัดท่าจำปี ต.ทุ่งสะโตก เป็นพระอุปัชฌาย์ สามเณรดวงคำ วงศ์ษรได้ศึกษาเล่าเรียนธรรมวินัยและสมารถเล่าเรียนเขียนอ่านเทศน์คัมภีร์อักษรล้านนาได้เป็นอย่างดี
อุปสมบท เมื่ออายุได้ 22 ปี จึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุเมื่อวันศุกร์ที่ 23 มิถุนายน พ.ศ.2480 ตรงกับเดือน 9 เหนือ ขึ้น 8 ค่ำ ปีฉลู ที่วัดปราสาทมีเจ้าอธิการโสภา วัดท่าจำปี เป็นพระอุปัชฌาย์ พระจันธิมาวัดทุ่งเกี๋ยงเป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระจู วัดศรีนวรัฐ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ เมื่อคราวสร้างทางขึ้นพระธาตุดอยสุเทพโดยมีพระครูบาเจ้าศรีวิไชย เป็นองค์ประธานแม่ทัพ พระสงฆ์คณาจารย์ เณร บ้านร้องต.ทุ่งสะโตก ส่วนมากจะให้การร่วมมือ ด้วยศรัทธาจากใจจริงและสามเณรดวงคำ วงศ์ษร(ก่อนอุปสมบท) ก็ได้มีส่วนร่วมด้วย เมื่อมีเวลาว่างเว้นจากงาน ก็มักจะหาโอกาสฟังธรรมการสั่งสอนจากครูบาเจ้าศรีวิไชยด้วยความเมตตา

หลังจากงานสร้างทางขึ้นพระธาตุดอยสุเทพแล้วเสร็จพระครูบาคำ ท่านต้องกลับวัดปราสาทเพื่อช่วยงานภายในวัดเมื่อวัยหนุ่มท่านมีความกระตือลือล้นมากเรื่องการศึกษาพระธรรม ทั้งอักษรไทยและล้านนาจากคัมภีร์และยังได้ปฏิบัติบำเพ็ญสมณธรรมอย่างเคร่งครัดอีกทั้งยังได้รับการถ่ายทอดวิชาเรืองเวทย์คาถาอาคมจาก พระเจ้าอธิการโสภาวัดท่าจำปี พระครูจันธิมา วัดทุ่งเกี๋ยงและหากมีโอกาสท่านมักจะไปเยี่ยมเยียนขอสนทนาธรรมและวิชาเวทย์จากรุ่นพี่พระครูบาดวงดี วัดท่าจำปี ครูบาอิน วัดฟ่าหรั่ง ครูบาบุญปั๋นวัดร้องขุ้ม ครูบาดวงวัดกู่ลายมือ ครูบากองคำ วัดดอนเปา จนอุดมวิชาและยังได้หาโอกาสแลกเปลี่ยสนทนาธรรมวิชาเวทย์ กับพระสหายทางธรรมอีกด้วยกับครูบาดวงดี ยติโก วัดบ้านฟ่อนครูบาจันทร์แก้ว วัดศรีสว่าง ครูบาชุ่ม วัดป่าลาน(หางดง) ครูบาเผือก วัดไชยสถาน(หางด)ในยุคนั้นครูบาเผือก ท่านมีความรู้มากเรียนเก่ง ขณะนั้นมีอายุ 23 ปีและต่อมายังรุ่งเรืองเวทย์คาถา ครูบาคำ สีลสํวโร ท่านอุดมด้วยเมตตาธรรมมีตยะวาจา(พูดดี) พระคณาจารย์รุ่นพี่จึงเมตตา พระสหายธรรม รุ่นน้องก็ล้วนศรัทธาท่านอีกทั้งชาวบ้านใกล้ไกล

ในปีพ.ศ.2491 ทางวัดดอนปินได้ว่างเว้นเจ้าอาวาสชาวบ้านต่างได้ลงความเห็นมีใจตรงกันด้วยความศรัทธาในองค์ท่านโดยแท้ จึงขออาราธนานิมนต์ จากวัดปราสาทมาเป็นเจ้าอาวาส ณวัดดอนปิน จนถึง 28 มกราคม 2543 วัดดอนปิน 

พระครูบาคำ ท่านมีฐานธรรมโดยแท้ มีจิตเมตตาเป็นกุศลโอบอ้อมอารีย์ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ชอบช่วยเหลือญาติโยมที่มีความเดือดร้อนและงานการกุศล ราชการช่วยพัฒนาสร้างสาธารณะประโยชน์ถาวรวัตถุให้กับส่วนรวมไว้มากมาย จนโครงการที่ท่านเคยคิดไว้สร้าอุโบสถและเจดีย์ภายในวัดดอนปินต้องมีเหตุผมล่าช้าออกไปอยู่บ่อยๆอีกทั้งมาระยะหลังๆนี้สังขารท่านได้เริ่มอ่อนแอลง ตามลำดับ การเข้าออกโรงพยาบาลก็เริ่มบ่อยครั้งจนถึงวันที่ 26 มกราคม 2543 ที่โรงพยาบาลแม็คคอร์มิคอาการทรุดหนักมากไม่ดีขึ้นเลยหมอจึงอนุญาตให้มาพักอยู่ที่วัดได้ 3 วัน 26 –28 มกราคม 2543 เวลา 21.00 น. ท่านจึงได้ถึงกาลมรณภาพ โดยวางร่างสมาธิอย่างสงบนิ่งด้วยโรคปอดและไต ณ สถานที่วัดดอนปิน รวมสิริอายุได้ 84 ปี

อยู่ในสมณเพศสามเณร 6 พรรษา
อยู่ในสมณเพศพระภิกษุ 63 พรรษา
ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส 51 ปี
ดำรงตำแหน่งพระครูชั้นประทวน 21 ปี
รวมสิริอายุ84 ปี 9 เดือน 23 วัน 21 ชั่วโมง ศิษยานุศิษย์และสาธุชนทั่วไปล้วนเศร้าสลดใจและอาลัยยิ่งท่านเป็นผู้มั่นคงในสมณธรรม เป็นปูชนียบุคคลที่ได้รับความเคารพสัการะแก่สาธุชนเป็นอย่างยิ่งคณะศรัทธาแระชาชนและศิษย์ยานุศิษย์ก้ได้เก็บศพท่านไว้บำเพ็ญกุศลเป็นเวลานานพอสมควร ดังนั้นคณะสงฆ์ข้าราชการและคณะศรัทธาประชาชนได้ประชุมหารือกัน ได้มีมติเป็นเอกฉันท์ ให้บำเพ็ญกุศลพระราชทานเพลิงศพในวันที่ 18 มีนาคม 2544