|
หุ่นพยนต์(ข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์) คือ หุ่นจำลองรูปคน ที่สร้างโดยผู้มีเวทมนตร์คาถาเป็นความเชื่อในวิชาไสยศาสตร์ตั้งแต่ครั้งโบราณเรียกว่า วิชาผูกหุ่น สมัยโบราณใช้หญ้าแพรกไม้ไผ่ ขี้ผึ้ง หรือผ้ายันต์ การสร้างหุ่นพยนต์ก็มีหลายตำรา หุ่นพยนต์ เรียกกันหลายชื่อ เช่นหุ่นมนต์ หุ่นผี ทำไมเรียกอย่างนั้น เพราะว่าหุ่นพยนต์ใช้ของอาถรรพ์หลายอย่าง บางตำราครูอาจารย์ใช้ด้ายจุงผี ผ้าห่อผี ไม้ย่างศพหรือไม้พลิกศพ ต้องใช้ที่ตายโหง หรือจมน้ำ แขวนคอ เพราะวิณญานผีจะแรงมาก และใช้ตะกั่วหรือใช้แผ่นเงินปากผีมาลงอักขระเลขยันต์ที่ใช้ในการควบคุมให้ผีมีฤิทธ์เดชตามที่ อาจารย์ปลุกเสกตามความต้องการว่าจะใช้ในเรื่องใด ด้านใหน
แต่ปัจจุบันนี้ที่นิยมกันมากคือการสร้างจากโลหะอาถรรพณ์ที่ใคร ๆยอมรับว่าขลังเป็นทวีคูณ โดยทำเป็นหุ่นคนมีแขนมีขาแล้วปลุกเสกด้วยคาถาอาคม พุทธคุณนั้นเน้นในเรื่องเมตตามหานิยม โชคลาภ เรียกเงินเรียกทอง ขับไล่สิ่งอัปมงคลอำนาจชั่วร้าย และภูตผีปิศาจ กันคุณไสย ลมเพลมพัด กันและแก้ของไม่ดี บูชาไว้ติดตัวได้ทั้งหญิง และชาย บูชาไว้ในรถ สำนักงาน ร้านค้า เฝ้าเรือกสวนไร่นา กันขโมย ปกป้องกันภัยให้แคล้วคลาดจากอันตรายทั้งปวง หุ่นพยนต์นี้มีหลายแบบ แต่ละแบบการใช้งานก็ไม่เหมือนกัน ส่วนใหญ่แล้วจะรู้ว่าหุ่นพยนต์ใช้พกติดตัวเท่านั้น แต่ความจริงแล้วหุ่นพยนต์ใช้ได้หลากหลาย เช่นใช้เฝ้าบ้าน และเฝ้าขุมทรัพย์เพราะคนสมัยก่อนมีโจรปล้นและไม่มีธนาคาร และใช้ป้องกันภูตผีวิณญานและคุณไสย์ต่างๆ ที่ฝ่ายตรงกันข้ามส่งมาทำร้ายเจ้าของหุ่นพยนต์ และใช้ทำร้ายฝ่ายตรงกันข้ามอีกด้วย และที่สำคัญยังใช้ให้ตายแทนเจ้าของได้เมื่อถึงคราวคับขัน
หุ่นพยนต์ตัวนี้ได้มาจากพระธุดงค์รูปหนึ่งที่ท่านมอบให้เพื่อตอบแทนคุณเจ้าของสวนส้มที่ได้ให้ท่านพักปักกลดและดูแลอุปัฏฐากในคราวที่ท่านออกเดินธุดงค์มาทางภาคเหนือเมื่อหลายสิบปีก่อนและท่านยังเมตตาให้คาถาวิธีใช้หุ่นพยนต์ด้วย
| 
