ตะกรุดก่าสะท้อนพอกครั่ง ครูบาสม วัดป่าแดด หรือที่ชาวบ้านเรียกท่านว่าเสือสม ป่าเเดด ดอกนี้เก่ามันฝุดๆๆครับ ตะกรุดก่าสะท้อน ครูบาสม วัดป่าแดด ดอกนี้สวยสมบูรณ์ถึงยุค ดูง่ายสบายตา สวยสุดจิ๊ด ครับ กรุดก่าสะท้อนของพระเกจิล้านนาในยุคต่อมาอย่างครูบาสิงห์แก้ว วัดปากกอง(ครูบาผีกลัว) มาจนถึงตะกรุดก่าสะท้อนครูบาน้อย วัดศรีดอนมูลในยุคปัจจุบันล้วนแล้วแต่มาจากตำรับตำราวิชาการสร้างตะกรุดของท่านทั้งสิ้น การสร้างตะกรุดก่าสะท้อนถือได้ว่าเป็นสุดในวิชาหนึ่งของล้านนาโบราณที่เชื่อกันว่ามาสืบสายกันมาจากวิชาของขุนหลวงวิลังคะ เจ้าเมืองลั๊วะ ครูบาสม มณีวัณโณ วัดป่าแดด อ.สารภี จ.เชียงใหม่ ท่านเป็นพระเกจิ ร่วมยุคเดียวกับท่านครูบาเจ้าศรีวิชัย และครูบานันตา วัดทุ่งมานใต้ คนสมัยก่อน จะรียกท่านว่าครูบาป่าแดด หรือเสือสมป่าแดด เพราะท่านสำเร้จวิชาเสือ ท่านจะแปลงกายเป็นเสือได้ เนื่องด้วย ท่านเป็นผู้ที่มีวิชา อาคม มากเวลานอนต้องนอนบนหมอนและที่นอนลงด้วยยันต์ มีเรื่องเล่าว่าครั้งที่มีขโมยเข้มาในวัด ท่านเคยเสกผ้าจีวรปล่อยออกไปเป็นเสือไล่กัดขโมย
ตะกรุดก่าสะท้อน หรือ ที่ชาวล้านนาเรียกกันว่าก่าสะท้อนนั้น คำว่า”ก่า” เป็นภาษาล้านนา แปลว่า ป้องกัน, ไม่ให้เกิดขึ้น อารุภาพของตะกรุด จึงสมชื่อ คือสามารถ ป้องกันอันตรายต่างๆอำนาจคุณไสยมนต์ดำ คุณผีคุณคน นอกจากป้องกันแล้ว และยังจะทำให้สะท้อนกลับจากสิ่งร้าย อย่างเช่นใคร คิดร้าย หรือ ตั้งใจจะทำร้านเรา จะสะท้อนกลับ สิ่งนั้นกลับไปทั้งหมด
(คาถาที่ใช้กับตะกรุดก่าสะท้อน) 
พุทธัง อะระหัง กัณหะ ธัมมัง อะระหัง กัณหะ สังฆัง อะระหัง กัณหะ สัมมาทางใหน สัมไปทางนั้น