วันนี้ว่างเลยเที่ยวท่องเวปหน่อยหนึ่งครับ

ก็ตกใจครับเมื่อพบว่ามีการกล่าวโจมตีท่านผู้มีคุณประโยชน์ต่อแผ่นดิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีคุณประโยชน์ต่อคนและต่อจังหวัดเชียงราย  ส่งผลให้มีเงินตราไหลเวียนเข้าจังหวัดอย่างมากมาย  เงินตราเหล่านี้มิใช่เฉพาะเงินในประเทศเท่านั้น  แต่ยังรวมถึงเงินตราจากต่างประเทศด้วย  หากใครแวะเวียนไปที่วัดร่องขุ่นก็จะทราบดีว่าแต่ละวันชาวต่างประเทศแวะเวียนมาจำนวนมากมาย   ส่งผลต่อสภาพคล่องของจังหวัดเชียงราย  รวมตลอดถึงจังหวัดโดยมากของภาคเหนือ  ที่สุดก็เป็นหน้าเป็นตาแก่ประเทศไทยของเรา

มูลค่าการสร้างวัดมากถึงเกือบพันล้านบาท  ซึ่งพิจารณาแล้วแม้จะมากมายมหาศาลก็ตาม   ก็ยังไม่อาจเทียบเท่าความมีมูลค่า   ความล้ำค่า  ทางศิลปะ  ทางจิตใจ  และคุณประโยชน์ในหลายๆด้าน  อย่างไม่รู้จบและตลอดไปต่อแผ่นดินไทยของเรา   และท่านผู้กล่าวโจมตี ท่านได้ทำประโยชน์อะไรต่อแผ่นดินหรือไม่  นอกจากความขี้อิจฉาริศยา ที่มีอยู่ในใจของท่านอย่างเห็นได้ชัดเจน  และชัดแจ้ง  ตัวท่านไม่มีความเคารพก็ไม่เป็นไร  แต่การที่ท่านใช้คำเรียกขานท่านอาจารย์  ผมถือว่าท่านหยาบคายเป็นอย่างมาก  มันเป็นเครื่องชี้เป็นอย่างดีว่าจิตใจของท่านเป็นคนเยี่ยงไร  กรรมเป็นเครื่องชี้เจตนา

ท่านอาจารย์จะทำหรือสร้างอะไร  ตลอดถึงการตัดสินใจต่างก็เป็นเรื่องของท่าน  ผมก็ได้แต่สงสัยมันไปหนักส่วนไหนของท่านผู้กล่าวให้ร้าย  การจะคงอยู่  ยั่งยืน  หรือไม่  มันอยู่ที่ผู้ทำนั้น  สร้างบารมีทำคุณประโยชน์ต่อแผ่นดินอย่างไร  เท่าไร  มากเพียงไหน  เมื่อสิ่งที่ทำมีคุณประโยชน์  มีอยู่ตลอดไปอย่างยั่งยืน อย่างเป็นสากล   ย่อมส่งผลความยั่งยืนในของทุกๆสิ่งที่เกี่ยวข้องกับท่านอาจารย์  เพราะทุกๆอย่างเป็นมหาชน  เพื่อประโยชน์  เผยแพร่  เรียนรู้  รับทราบ จดจำ  บันทึก   อย่างเป็นสัดส่วนเพิ่มขึ้นตามจำนวนกับระยะเวลา  อย่างเป็นสาธาณะอย่างเป็นมหาชน      เมื่อเป็นสาธารณะหรือมหาชนเสียแล้ว  สาธารณะหรือมหาชนจึงเป็นตัวนำ   ชี้นำ   อันส่งผลต่อภาคเอกชนไปในตัว  (จำนวนมากย่อมชี้นำจำนวนน้อย)

การที่ท่านไม่อาจรับได้  แม้จะเป็นเรื่องส่วนตัวของท่าน  แต่การที่ท่านได้ประโยชน์ไม่ว่าโดยตรงหรือโดยอ้อม แล้วยังกล่าวร้ายโจมตี   ท่านก็เปรียบเสมือน  กินบนเรือนขี้รดบนหลังคา  คนประเภทนี้  ไม่มีใครให้ความสนใจอยากคบหา อยากเป็นพวก   แถมยังโดยสาปส่งเสียอีก