ประวัติการสร้าง เหรียญหลวงปู่แหวนรุ่นอนามัยพร้าว ปี ๒๕๑๗

          ผู้หนึ่งที่อยู่ในคณะทำงานในการจัดสร้างเหรียญหลวงปู่แหวนออกจำหน่ายหาเงินสร้างสถานีอนามัย คือ นายอดิศร  มณีวงศ์  ชาวพร้าวทั่วไปเรียก โกศร เล่าความเป็นมาของเหรียญหลวงปู่แหวนรุ่นนี้ว่า

          “เราร่วมกันคิดเพื่อหาเงินมาสร้างสถานีอนามัยพร้าวใหม่  สมัยนั้นหมออภิเชษฐ์ (นาคเลขา) มาเป็นแพทย์หัวหน้าอนามัย  ตัวอาคารอนามัยเก่าทรุดโทรม จึงคิดกันว่าจะสร้างใหม่  ก็มาร่วมประชุมกัน มีผม , โกกวาง , จรัล  นิ่มไพโรจน์ , นายฮิม(พิชาติ  กุลประดิษฐ์)  และคนอื่นอีก  สรุปว่าจะสร้างเหรียญหลวงปู่แหวน  ตกลงทำเหรียญ ๗๕,๐๐๐ เหรียญ  ขายให้เช่าเหรียญละ ๒๕ บาท  คนออกแบบเหรียญ คือ บุญเต็ม  สุนทรพันธุ์  เราเอาเหรียญหลวงพ่ออื่นๆ มาดูกันเป็นต้นแบบ ตกลงทำเป็นรูปใข่  ครึ่งตัว ส่วนผมเป็นคนเล่นพระ  ก็รู้ว่าแหล่งทำพระ  ไปจ้างช่างยิ้ม อยู่ฝั่งธนบุรีสร้าง  ค่าสร้างเหรียญละ ๑ บาท ๖๐ สตางค์  การทำเหรียญเริ่มจากการแกะบล็อกด้วยเหล็กอ่อน  ได้แบบเป็นที่พอใจแล้วก็ถ่ายเป็นบล็อก คือ ทำแม่พิมพ์เป็นเหล็ก มีตัวบนตัวล่าง  การทำเหรียญจะมีหลายบล็อก เป็นโรงงานผลิตเหรียญพระโดยเฉพาะ   มีเครื่องมือวางแผนทองแดงเข้าแม่พิมพ์  แม่พิมพ์จะปั๊มเป็นเหรียญกระเด็นออกมาเลย  ได้แล้วนำมาเจาะห่วงทีหลัง

“เมื่อได้เหรียญแล้ว  วางตลาดทั่วไป อย่างกรุงเทพฯ มีโกหย่วน เซียนพระที่กรุงเทพฯ รับเป็นตัวแทนจำหน่ายที่วัดราชนัดดา  ส่วนเชียงใหม่มีนายเสมอ  บรรจง เป็นตัวแทนอยุ่ตลาดพระเชียงใหม่  ขายดีมาก  ขณะนั้นหลวงปู่กำลังดัง  เหรียญที่ทำมาก่อนแล้วก็ขายดีไม่พอขาย  พอเราทำรุ่นนี้ก็ขายดี

          “พิธีปลุกเสกรุ่นอนามัย  เป็นพิธีใหญ่  หลวงปู่ปลุกเสกให้เราโดยตรง  เหรียญรุ่นก่อนๆ ท่านมักจะใช้มือแตะที่ลังบรรจุเหรียญและแผ่เมตตา ครู่เดียวก็เสร็จ  แต่รุ่นของเราทำพิเศษเลย  ใช้เวลา ๒๓ นาที พิธีครบถ้วนมีต้นกล้วย อ้อย โยงสายสินไปยังกล่องเหรียญ  พระในพิธีมี ๑๐ กว่าองค์  จำได้ว่าประธานในพิธี คือ อนามัยจังหวัด  ชาวบ้านมาร่วมเยอะ  เสร็จแล้วชาวบ้านแย่งสายสินกัน  หลวงปู่แหวนทำท่าตกใจเพราะไม่คิดว่าชาวบ้านจะแย่งดึงสายสินกัน

          “ก่อนสร้างเหรียญนี้ ทางอาจารย์หนูจะขอแบ่ง ๒๐,๐๐๐ เหรียญ และจะแยกตอกโค้ดของวัด ซึ่งจะแตกต่างจากของเรา  ซึ่งในทางนักเลงเล่นพระแล้วถือกันมาก  หากทางวัดตอกโค้ดเอง  ของเราก็จะกลายเป็นของปลอมทันที  นักเลงพระจะไม่เล่นกัน  จะทำให้ขายไม่ออก  ผลเสียหายมากเพราะเงินทุนประมาณ ๙ หมื่นบาทที่หยิบยืมจากคนในตลาดพร้าวก็จะไม่มีคืนให้  เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เราไม่ตกลงแบ่งเหรียญให้ทางวัด

          “เราทำกันอย่างเสียสละ  ไม่มีใครได้ผลประโยชน์เลย  เงินที่ได้มามาช่วยส่วนรวม  อย่างหนึ่งคือ สร้างประปาให้พร้าว  ตอนนั้นทางรัฐบาลจะนำประปาเข้าพร้าว  ขอให้ทางท้องถิ่นออกเงินสนับสนุน  แต่ทางสุขาภิบาลไม่มีเงินก็ตอบปฏิเสธ  ต่อมามีการปรึกษากันและแบ่งเงินจากขายพระไป ๒ แสน ๕ หมื่นบาท สร้างประปา  ทางหลวงออก ๑ ล้านบาทเศษ  เงินส่วนที่เหลือก็นำมาสร้างโรงพยาบาลพร้าวและซื้ออุปกรณ์การแพทย์หลายอย่าง

          “ในความเห็นแล้วผมเชื่อถือเหรียญหลวงปู่แหวนรุ่นอนามัยเพราะท่านปลุกเสกจริง พิธีดี อีกรุ่นหนึ่งที่ดีคือรุ่น ทอ.๓ จากประสบการณ์ยังไม่เคยเห็นใครตายโดยที่แขวนทั้งสองรุ่นเลย”