เล่มนี้ไปเที่ยวงานประกวดพระเครื่อง ตามรอยจอบแรก ครูบาเจ้าศรีวิไชย เมื่อวันที่ 9 พ.ย. 2551 คุณพี่ผู้ใจดีแบ่งให้ครับ
สังเกตฟอร์มมีดหลวงพ่อเดิมซิครับ ช่างเค้าจะตีใบมีดโค้งๆ ด้ามมีดและปลอกมีดก็โค้งน้อยๆเช่นกันครับ
ยาวทั้งเล่มเกือบ 15 นิ้ว ใบมีดยาว 9 นิ้ว กว้าง 1.70 นิ้ว ดูสันใบมีดช่างเค้าจะตียกสันกลางตั้งแต่โคนใบมีดยาวไปสุดปลายใบมีดเลยครับ
ด้ามงาใช้งาทั้งท่อนเหลาให้เข้ากับปลอกรัดด้าม เหลาโค้งน้อยๆครับ
เส้นเงินที่ประดับอยู่บนปลอกรัดด้ามและฝักมีดละเอียดแบบ 7 / 9 เส้น
เซียนมีดเมืองปากน้ำโพท่านว่า ปลอกรัดด้าม ตัวที่ติดกับด้ามงา จะต้องเป็นนาก ไม่ใช่ทองแดง หากเป็นทองแดงเป็นของหลวงพ่ออื่นหรือไม่ก็เก๊ไปเลยครับ
ลายกนกแข่งสิงห์กับหน้าตัดด้ามมีดรูปไข่ใบโพธิ์ครับ
สวยงามเหนือคำบรรยายครับป๋า....สมกับรางวัลที่ได้รับครับ
เนื้อหาข้อมูลแน่น......สุดยอดครับ
ขอบคุณทุกท่านนะครับ
เขาว่ากันว่าสมัยนั้นมีดเล่มเล็ก 15 บาท ขนาดกลาง 25 บาท ขนาดใหญ่ๆอย่างเล่มนี้ 50 บาท แต่ถ้าเป็นแบบสามกษัตริย์ ทั้งแบบสาริกาและปากกา เล่มละ 80 บาทครับ
ปลอกรัดด้ามมีดตัวที่ติดด้ามงาเป็นนาก กับอีกเล่มหนึงเป็นทองแดงครับ
ข้อสังเกต จากการที่เห็นมีดหลวงพ่อเดิมหลายๆเล่ม จะเชื่อมต่อปลอกรัดด้ามมีดด้านล่าง (ด้านคมมีด) ยังไม่เคยเห็นรอยต่อด้านบนเลยครับ
ที่ปลอกรัดฝักมีดของหลวงพ่อเดิมก็เช่นกัน จะเชื่อมต่อตะเข็บที่ด้านล่างครับ
แต่มีดที่เป็นของหลวงพ่อองค์อื่นๆ หรือของเก๊ จะเชื่อมต่อตะเข็บปลอกรัดด้าม และฝักมีดด้านบน (ด้านสันมีด) อย่างนี้ก็มีครับ ส่วนเชื่อมแบบนี้ของหลวงพ่อเดิมแท้ๆ ยังไม่เคยเห็นเชื่อมต่อแบบนี้ครับ
ใบมีดของหลวงพ่อเดิมแบบเล่มใหญ่นี้ ช่างเขาใช้เหล็กผสมเนื้อดีที่ใช้งานได้จริงๆ เป็นเหล็กที่เกิดสนิมยากกว่ามีดปากกาครับ สนิมจะเกิดเป็นกลุ่มๆ เป็นแห่งๆ บางที่สนิมไม่กินเลยก็มีครับ ไม่เหมือนของเก๊ไม่กินเป็นพืดสม่ำเสมอกันทั้งใบมีดครับ
ถ้าสนิมกินแบบนี้ ผมว่าผ่านไปก่อนดีกว่าไหมครับ
มีดหลวงพ่อเดิมนั้น ใช้วิชาช่างหลายแขนง ใช้เวลานานนับเดือนกว่าจะเสร็จ ใครที่มีอยู่อยากให้เก็บรักษาดีดีน่ะครับ
สวยงามมาก ๆ ครับป๋า
ขอบคุณทุกท่านครับผม
ขอบคุณทุกท่านคราบผม