"พิมพ์ใช่ ตำหนิใช่ ตัวตัดใช่"สากลนิยมก็จะบอกว่าแท้แน่นอนเพราะครบสูตรพิสูจน์ได้เก๊ทำไมได้แน่นอน แต่สำหรับพระทางเหนือ พิมพ์ใช่ ตำหนิใช่ ตัวตัดใช่ "แต่สายตรงรู้สึกว่าไม่ใช่" ก็จบที่ไม่ใช่จริงหรือเปล่าครับ จะได้เป็นมาตรฐานเอาไว้สำหรับนักสะสมพระทางเหนือว่าตำหนิ ตัวตัด พิมพ์ทรง ต่างๆไม่ต้องดูเพราะดูไปก็แค่นั้น ต้องให้สายตรงรู้สึกว่าใช่ก่อน ถึงจะแท้  เป็นกำลังใจให้ครับ คุณแหร่มเลย

ขนาดลงหนังสือพิมพ์เชียงใหม่นิวส์แล้วนะครับโดยอาจารย์น้อย ยังกล่าวถึงเนื้อตะกั่วเลยครับ     พี่แหร่มสู้ๆ พระแท้ยังไงก็ต้องแท้

http://www.pralanna.com/boardpage.php?topicid=38302

หายากกว่านี้ก็ยังมีครับพี่ (ตามลิ้งค์กดดูได้เลย) พระชุดนี้ต้องขอเล่าให้ฟังเลยว่ามีที่มาที่ไปยังไง จริงๆแล้วเก็บไว้โดยเจ้าสัวท่านหนึ่งที่เป็นศิษใกล้ชิดหลวงปู่โต๊ะ อยู่ที่กรุงเทพ และท่านก็ได้เก็บไว้อย่างดีมานานหลายสิบปีตั้งแต่ตอนสร้าง ตอนนี้ท่านอายุเยอะแล้วเลยเอาออกมาให้เช่า ครั้งเดียว 10 กว่าเหรียญ มีเนื้อตะกั่วลองพิมพ์ส่วนหนึ่ง ทองแดงรมดำส่วนหนึ่ง และกาหลั่ยทองส่วนหนึ่ง ในจำนวนกาหลั่ยทองก็มีโค๊ตพิเศษสิบเจ็ดโค๊ตหนึ่งเหรียญด้วย(ผมเก็บไว้เอง) โดยเหรียญรมดำและกาหลั่ยทองถูกส่งต่อไปทางเหนือ เจ้าของต่างเอาไปประกวดซึ่งก็ได้ที่หนึ่งกันถ้วนหน้าเพราะเหรียญแท้ดูงายเจ้าของเดิมเก็บไว้ในเซฟอย่างดีไม่ผ่านการสัมผัสเลย แต่เนื้อตะกั่ว(ถึงแม้พิมพ์ใช่ ตำหนิใช่ ตัวตัดใช่) เพียงสายตรงไม่เคยเห็นเนื้อนี้เลยบอกว่า...................ส่วนเหรียญที่ผมมีอยู่รู้ที่มาที่ไปดีบวกกับพิมพ์ทรง ตำหนิ ตัวตัดมันถูกต้องตามหลักสากล ก็เก็บอย่างสบายใจ เพราะปรกตินักเล่นพระรุ่นเก่าเค้าก็สอนว่าเช่าพระให้ใช้ตาดู อย่าใช้หูฟังเพียงอย่างเดียว ถ้าพระมันดูแล้วเก๊แต่เซียนบอกแท้ผมก็ไม่เช่า(มีกันเยอะในวงการนักเล่นพระ) แต่พระดูแล้วแท้แต่เซียนบอกเก๊(อันนี้ก็ต้องลองดูนะครับเคยเจอกันหรือเปล่าตอนเอาพระไปปล่อยเซียน พระแท้แต่บอกว่าเก๊........เพื่ออะไร) ไม่มีใครผิดใครถูกมีแต่เพียงว่ารู้จริงหรือเปล่าแค่นั้นเองครับ พี่แหร่มเลย

สุดยอดมากครับพี่ภัทร อย่างนี้สิครับ ลูกผู้ชายตัวจริง+สายตรง