ตอนที่ 3

ในปี พ.ศ. 2480 คณะศรัทธาวัดศาลาโป่งกวาว โดยการนำของพ่อหลวงหนานแก้ว ซึ่งมีความเคารพเลื่อมใสศรัทธาในข้อวัตรปฏิบัติอันดีงามของพระสม โอภาโส จึงได้พาคณะศรัทธาทั้งหลาย พร้อมใจกันไปกราบอาราธนานิมนต์พระสม โอภาโส จากวัดสวนดอก อ.เมือง จ.เชียงใหม่ มาเป็นเจ้าอาวาส วัดโป่งกวาว และ มาเป็นผู้นำการพัฒนาวัดศาลาโป่งกวาว ต.สะเมิงเหนือ อ.สะเมิง เมื่อวันศุกร์ ที่ 25 มิถุนายน 2480  จากนั้นครูบาสม โอภาโส ก็ได้ทำหน้าที่เจ้าอาวาส อบรมสั่งสอนศรัทธาสาธุชน ศิษยานุศิษย์ และสร้างถาวรวัตถุต่างๆ ตลอดจนวัดอื่นๆ ที่มาขอรับเมตตาอุปถัมภ์จากท่าน เช่น วัดแม่เลย  วัดแม่แพะ วัดต้นผึ้ง วัดรุ่งอรุณ  วัดต้นตัน  วัดอัมพวัน(ป่าม่วง)  วัดน้ำตกแม่สา  อ.แม่ริม  สร้างพระเจ้าตน อ.สะเมิง ฯลฯ 

ในปี 2506 ท่านครูบาสม โอภาโส ได้ร่วมกันท่านครูบาอินถา สุวัฑฒโก ก่อสร้างเจดีย์ วัดพระบาทสี่รอย และเป็นประธานสร้างโรงเรียนวัดโป่งกวาว อ.สะเมิง จ.เชียงใหม่

ท่านหลวงปู่ครูบาสม ท่านตั้งใจสร้างบารมีเผื่อแผ่เมตตา แก่ทุกคนที่มากราบนมัสการ ท่านเป็นปูชนียบุคคลที่เคารพและเลื่อมใสศรัทธาของสาธุชนทั่วไป มีความกตัญญู กตเวที ต่อครูบาอาจารย์และผู้มีพระคุณ ตลอดเวลาที่ได้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดศาลาโป่งกวาว ในสมัยที่ท่านครูบาเจ้าศรีวิไชย ยังมีชีวิตอยู่นั้น ท่านครูบาสมโอภาโส ก็ได้รับใช้ท่านครูบาศรีวิไชย เป็นประจำ ตราบจน ครูบาเจ้าศรีวิไชย นักบุญและนักพัฒนาแห่งล้านนาไทย ได้มรณภาพลง

ในปี พ.ศ 2519 คณะสงฆ์อำเภอสะเมิง จึงได้พร้อมใจกัน ขอพระราชทานสมณศักดิ์พัดยศให้ท่าน เป็น “ พระสม  โอภาโส ”

(โปรดติดตามตอนต่อไป   โดย  : เอ๋ ดวงดี )