ดาบตำรวจนคร ปัญญาทิพย์ ตำรวจสืบสวน สภ.พร้าว ยืนยันจุดเด่นด้านแคล้วคลาดของเหรียญ รุ่น ๑ ครูบาอินสม สุมะโน

“ประมาณปี ๒๕๒๕ ผมเป็นพลตำรวจมาประจำที่ สภ.พร้าว สมัยนั้นพร้าวซึ่งเป็นเมืองปิด คนร้ายสำคัญมักมาหลบซ่อนอยู่ที่นี่ ทั้งมือปืนจากฝาง จากลำปาง หลบมาอยู่พร้าว มาก่อคดี มาลักวัวลักควายที่พร้าว ตำรวจทำงานหนัก”

“เหรียญครูบาอินสม เรื่องแคล้วคลาดนี่ต้องยกให้ เรื่องประสบการณ์แคล้วคลาดของเหรียญครูบาอินสม รุ่น ๑ ผมประสบมาด้วยตัวเอง รายหนึ่งเป็นเสือเก่าเคยติดคุกคดีฆ่าคนตาย มาอยู่พร้าว คนกลัวกันหมด อยากนอนกับเมียใครก็นอน สามีไม่กล้าแจ้งความ ถึงเทศกาลอย่างเช่น ลอยกระทง นำลูกสมุนลักวัวควายของชาวบ้าน ไปขายเอาเงินมาเที่ยวแตร่ ชาวบ้านเป็นทุกข์กันมาก สุดท้ายรวมตัวกันลงขัน จ้างมือปืนไปเก็บ มือปืนชื่อว่า สิงห์ ชาวบ้านเรียก สิงห์ยักษ์ เป็นคนบ้านโป่ง อ.พร้าว ไปดักซุ่มยิงที่บ้าน ขณะเสือเก่าคนนี้นั่งกินข้าว ก็ใช้ลูกซองยาวยิง ปรากฏว่ากระสุนพลาด เสือเก่ารู้ตัวก็กระโดดมาทางมือปืน จึงควักลูกซองสั้นจ่อยิงอีก ไม่ถูกอีก เสือเก่ารอดตายไปได้ นายสิงห์บอกกับผมตั้งแต่เป็นมือปืนมารายนี้เป็นรายแรกที่ยิงไม่ถูก มันต้องมีของดีแน่ๆ ผมไปดูที่เกิดเหตุสอบถามเสือเก่าคนนี้ว่ามีของดีอะไร เขาบอกว่ามีเหรียญครูบาอินสม รุ่น ๑ พร้อมกับควักออกมาให้ผมดู ตอนหลังเสือเก่าคนนี้ก็ถูกยิงตายจนได้ เพราะเขาถูกสายตำรวจล่อซื้อเหรียญครูบาอินสม รุ่น๑ไปแล้ว”

“อีกรายหนึ่ง เป็นนักเลงประจำหมู่บ้าน ตัวร้าย ชอบลักวัวลักควาย ชาวบ้านรวมตัวกันเก็บ สมัยนั้นวิธีการนี้ยังใช้ได้ที่พร้าว ปัจจุบันหากทำคงถูกจับกันหมด สายคนหนึ่งพานักเลงคนนี้ไปที่เปลี่ยวที่นัดไว้ ลงจากรถก็ใช้ปืนลูกซองจ่อยิงเลย นักเลงเอี้ยวตัวหลบ กระสุนพลาด ได้โอกาสวิ่งหนี กลุ่มที่ตาม ๔คน ตามไล่ยิง ชาวบ้านกำลังทำนาวิ่งหนีกันอุตลุด นักเลงคนนี้วิ่งตามคันนา กลุ่มที่ไล่ตาม ยิงเข้าเต็มกลางหลังแต่ยิงไม่เข้า นักเลงคนนั้นวิ่งต่อด้วยความจุกแล้วหมดแรงล้มลง กลุ่มที่ตามไปถึงกระชากสร้อยพระออก แล้วใช้ขวานฟันและยิงซ้ำ รายนี้สุดท้ายไม่รอด พระที่กระชากมาได้เป็นรูปหล่อครูบาอินสม เนื้อตะกั่วองค์เล็กๆสีดำ ขนาดประมาณนิ้วก้อย ผมไม่ทราบว่าเป็นรุ่นไหน”

“ที่ใกล้ตัวคือ แม่บ้านผม รถพลิกคว่ำ ๓ ครั้งแล้ว ไม่ได้รับบาดเจ็บ เพราะแขวนครูบาอินสม และที่หน้ารถติดรูปหล่อครูบาอินสม ที่เป็นเนื้อตะกั่วสีดำไว้ ซึ่งช่วยทำให้แคล้วคลาดจากอุบัติเหตุมาได้หลายต่อหลายครั้ง”

เมื่อวันที่ ๒๓ เดือนธันวาคม พ.ศ ๒๕๕๑ เวลา ๑๓.๐๐ น. เกิดเหตุถังน้ำมัน ๒๐๐ ลิตรระเบิด ณ โรงฝึกงานแผนกช่างเชื่อมโลหะ โรงเรียนพร้าววิทยาคม อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่

ข้อมูลจาก นายศักรินทร์ ลวงทอง อยู่บ้านเลขที่ ๒๓๑ หมู่ ๕ ตำบลบ้านโป่ง อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่  เล่าว่า…ผมกำลังเรียนอยู่ชั้น ปวช.ปีที่ ๓ แผนกช่างเชื่อมโลหะ โรงเรียนพร้าววิทยาคม เป็นภาคเรียนสุดท้าย ก่อนที่จะจบการศึกษา อาจารย์ให้แบ่งกลุ่มทำงานโปรเจ็ค กลุ่มผมมี ๔ คน มีผม นายรุ่งเรือง ไชยรัตน์ บ้านสหกรณ์แปลง๒ นายธีรวัฒน์ มาลัย บ้านเขื่อนผาก และนายธวัช อินติ บ้านหนองบัว กลุ่มผมตกลงกันทำ เครื่องคลุกสีเมล็ดพันธุ์ข้าวโพด เราเริ่มทำงานกันวันแรก วันที่ ๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๑ พวกผมเริ่มจากการนำถังน้ำมัน ๒๐๐ ลิตรมาตัดเพื่อให้ได้ขนาดตามที่ต้องการ นายรุ่งเรือง เป็นคนตัด โดยใช้วิธีการตัดแก๊ส ระหว่างที่พวกผม ๓ คน ยืนมุงดู นายรุ่งเรือง ตัดถังน้ำมันอยู่นั้น อยู่ดีๆสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ถังน้ำมันเกิดระเบิดขึ้นมา พวกผม ๔ คน กระเด็นหงายหลังลงกับพื้น ทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บ นายรุ่งเรือง แข้งขวาหัก น่องขวาฉีก หมอให้ดามเหล็ก ๑ ปี และพักรักษาตัวอยู่บ้าน ๓ เดือน นายธีรวัฒน์ หน้าแข็งซ้ายแตกลึกเห็นกระดูกเย็บ ๑๗ เข็ม นายธวัช ขนหน้าแข็งไหม้เป็นหย่อมๆ ส่วนผมไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ ส่วนตัวผมแล้ว ผมเชื่อว่าเป็นเพราะบารมีของครูบาอินสม ที่ช่วยผมไว้ เพราะวันนั้นผมแขวนเหรียญรุ่น ๑ ของครูบาอินสม รูปหล่อเนื้อตะกั่ว ๒ องค์ และตะกรุดก๋าสะท้อน ๑ ดอก และผมยังเชื่ออีกว่า ที่นายธวัช แค่ขนหน้าแข้งไหม้นั้น เป็นเพราะครูบาอินสม ช่วยไว้เหมือนกัน เพราะวันนั้นเขาแขวนรูปหล่อ ครูบาอินสม เนื้อตะกั่ว ๑ องค์และเหรียญรุ่นชัยมงคล ๑ เหรียญ บางคนว่าเป็นเพราะความบังเอิญมากกว่า ของอย่างนี้ใครไม่โดนกับตัวเองคงไม่เชื่อ แต่ใครจะว่ายังไงก็แล้วแต่ เพราะต่อไปนี้ผมคงต้องแขวนพระชุดนี้ติดตัวไว้ตลอด เพราะผมมีครูบาแล้วผมอุ่นใจครับ