ในความเชื่อล้านนาของเราว่าหากใครตายโหงนั้นวิญาณมักจะอยู่กับที่ๆตัวเองเสียชีวิต หากไม่นำพระมาสวดถอนนั้นวิญาณเหล่านั้นก็จะไม่ไปไหน เมื่อไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาหากใครที่ติดตามข่าวภาคใต้แล้วมีอยู่เหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เจ้าหน้าถูกระเบิดคาบอมที่ตัวเมืองยะลา ทำให้เจ้าหน้าที่เสียชีวิตคาที่1นาย บาดเจ็บไปหลายนาย หลังจากวันนั้นที่ตรงจุดเจ้าหน้าที่เสียชีวิตนั้นตอนกลางคืน ชาวบ้านที่อยู่แถบนั้นจะได้ยินเสียงคนร้องไห้และร้องโหยหวนทุกคืน จนชาวบ้านทนไม่ไหว และเพื่อนร่วมรุ่นก็เจอดีไปหลายคน เช่น บอกให้ไปอยู่ด้วย มากวนเวลานอน ฯ เพราะว่าไม่มีการทำพิธีถอนวิญาณของคนตายไว้ จนวันนี้เพื่อนร่วมรุ่นต้องนิมนต์พระไปถอนสวดให้กับวิญาณนั้น เพื่อให้ไปสู่ที่ชอบที่ชอบ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ

คนที่เสียชีวิตคือตำรวจรุ่นน้องผมเองครับ

ตรงที่ฐานผมอยู่ มีหัวหน้าผมเสียชีวิตระหว่างปฎิบัติหน้าที่ บ้านที่ท่านนอนนั้นจะอยู่ข้าๆงป้อมยาม ช่วงแรกๆนั้น ทุกคนที่เข้ายามตอนกลางคืนมักจะได้ยินเสียงคนเดินเข้าไปในบ้านหลังนั้น จะเป็นเสียงคนใส่รองเท้าคอมแบตเดิน เมื่อทุกคนไปดูต้นเสียงว่ามาจากไหนแต่ก็ไม่เจออะไรทุกครั้ง มีอยู่วันหนึ่งพวกเราที่เจอเหตุการณ์ต่างมาเล่าให้กันฟัง เพราะตอนแรกๆต่างคนต่างเก็บเงียบไม่บอกให้ใครรู้ว่าเจออะไรมา ทุกคนจะเล่าเหมือนกันหมด จนมาวันหนึ่งน้องที่สนิทกับท่านที่เสียชีวิต ฝันว่าที่ท่านยังวนเวียนอยุ่เพราะยังหวงเรื่องานอยุ่ยังไม่ยากไปไหน แต่ปัจจุบันนี้เสียงเหล่านั้นเริ่มจะหายไปแล้วครับ

ที่เล่ามาทั้งหมดจากตัวเองที่ได้รับมา เพราะเหล่าตำรวจ ทหารที่ชีวิตนั้น ส่วนใหญ่ไม่มีการสวดถอนวิญาณกันเลยครับ

ขอบคุณครับ

แต่เหนือสิ่งอื่นใดพวกท่านคือผู้เสียสละครับ...สรรเสริญครับ

ขอเพิ่มเติมเรื่องแรกนิดหนึ่ง พอดีตกไป หลังจากที่ฌาปนกิจศพ ตร.รุ่นน้องที่เสียชีวิตแล้ว หลังจากนั้นสองสามวัน เพื่อนๆที่รุ่นเดียวกันออกไปเที่ยวที่ร้านอาหารตอนกลวงคืน โดยไปกันสี่คน พอมาถึงที่ร้านเด็กเสริฟยกแก้วน้ำและจานมาห้าชุด เพื่อนในกลุ่มบอกว่ามาสี่คนนะน้อง เด็กเสริฟทำหน้างงๆแล้วบอกว่า พี่ที่ใส่ชุดพรางที่มาพร้อมกับพวกพี่ไปไหนแล้ว   ?????????